02.00u, er begint wat te rommelen. Geen onweer, tenzij in mijn darmen. Een eerste bezoek aan het kleinste kamertje dringt zich op en het zal niet het laatste zijn. Veel slapen is niet van toepassing deze nacht en ik verschijn dan ook als een halve zombie aan de ontbijttafel. Een stevig ontbijt zit er zeker niet in, enkel een tas koffie om mijn pillen imodium door te slikken. Een normaal mens zou terug in zijn bed kruipen maar normaal is nu eenmaal niet het woord dat bij mij past. Hopelijk houden mijn flanellen benen het uit tijdens onze tweede dag Rome. We volgen hetzelfde traject als gisteren maar in station Terminal stappen we over op de rode lijn. Barberini, uitstappen. Een plein. Aan pleinen geen gebrek in Rome en er valt steeds wat te bezichtigen. De grote baan volgen en dan naar links. Aan de kraampjes en het aantal toeristen te zien, zitten we niet ver van de Trevi fontein. Van een fontein gesproken, dit is er één die naam waardig. We zetten ons neer en nemen de tijd om Neptunus, gezeten op zijn strijdwagen en door twee gevleugelde paarden naar zee getrokken, te bewonderen. Prachtig. Mijne frank heb ik niet meer gevonden, daar zal Berlusconi mee weg zijn, maar ondertussen is zijn rijk uit, het zal hem leren, met iemand anders zijn centen grote sier uit te hangen. Normaal is het mijn grootste plezier om plannetjes te lezen en als gids te spelen, het voornaamste wat mij nu bezighoudt is dat er langs achter niets ontsnapt. Met het plan in de hand loodst Eddy ons naar de Spaanse trappen zo genoemd omdat de Spaanse ambassade zich hier vestigde in de 17de eeuw. Voor deze trap staat er een fontein, in de vorm van een scheepje. Mich profiteert ervan om haar handen te wassen (waarvoor dienen fonteinen anders?). Het afwateringssysteem is naar het schijnt zo gemaakt, dat de trappen nooit onder water komen te staan. Spijtig genoeg staan de bloemen niet in bloei want dit geeft een kleurrijk spektakel aan het geheel. Twaalf trappen, een platform, nogmaals twaalf, weer een platform. Zo gaat het verder. In het midden is er een groot platform met balustrade. Van hieruit heb je een mooi zicht op de Piazza di Spagna. Dan splitst de trap zich in twee delen die leiden naar de Franse kerk Trinita dei Monti. Volgens Mich zijn er 132 trappen. We geloven haar. Nu we er toch zijn zullen we eens een kijkje gaan nemen. Oei, Eddy mag niet binnen van mijnheer pastoor. Te veel bloot, hij kan er toch niet aan doen dat hij zo gespierd is (en tussen ons gezegd en gezwegen ik dacht dat sommigen onder hen niet vies waren van een stukje bloot vlees). Gelukkig heeft Oswald een extra jasje bij. Veel kan ik niet vertellen over de kerk, mij was het er om te doen even te verpozen en wat koelte te zoeken. Via meerdere kleine straatjes dalen we af en besluiten iets te eten. Voor mij liefst niets maar als twee bezorgde moedertjes raadden Mich en Marijntje me aan om toch wat water te drinken, want de zon is weer van de partij. Het Pantheon wordt ons volgend doel. Alhoewel 40 jaar geleden kan ik het me nog goed herinneren, om maar te zeggen dat deze tempel een blijvende indruk heeft nagelaten. Eerst komen we langs het Piazza Colonna, een rechthoekig plein waar al sinds de oudheid de zuil van Marcus Aurelius staat. Even verder slaan we rechtsaf en komen de Sant’Ignazio kerk tegen, een der voornaamste barokkerken in Rome, genoemd naar de stichter der Jezuïeten (Ignatius van Loyola). Sint Jan Berghmans ligt hier begraven. Nog even verder lopen en plots staan we voor het Pantheon. Deze tempel werd door Marcus Agrippa in het jaar 27 v. Chr. Gebouwd, verwoest door een brand en heropgebouwd door Hadrianus in 125 n.Chr. Het is aan de voorkant gezien een rechthoekige tempel met daarachter een rond gebouw. Vele heidense tempels werden in de loop der jaren afgebroken en het marmer werd gebruikt om kerken en paleizen te bouwen. Door er echter een kerk van te maken is dit het best bewaard gebleven gebouw in Rome uit de oudheid. Spijtig genoeg was er de een of andere paus die het nodig achtte de bronzen dakplaten te laten smelten om er kanonnen van te maken en om er het baldakijn boven van het graf van de Heilige Petrus in de Sint-Pietersbasiliek te laten gieten. 20 granieten zuilen van elk 60 ton staan voor de zeven meter hoge deur die bekleed is met brons. Binnen valt onze mond open van verbazing. We zien de nissen van de zeven goden der planeten aan wie de tempel gewijd was. De koepel heeft een diameter van 43,30 meter en is de grootste ter wereld die uit ongewapend beton bestaat. Het gewicht van de koepel is verdeeld over acht pijlers. In het midden is er een opening van ongeveer 8 meter die de zon toelaat binnen te schijnen. Vermits deze open is, kan het er ook binnen regenen. De vloer is zo gemaakt dat het water kan weglopen. In één der nissen dacht ik een glimp te ontwaarden van twee goden gekleed in een wit pakje met zwarte gordel, de ene rond de 100 kg een kleinere rond de 52 kg, doch gezien mijn toestand zal ik dit wel gedroomd hebben. Buiten genieten we nog even na bij de fontein, in het midden van de stenen bassin staat de obelisk van Ramses II , versierd met vier dolfijnen. Aan de zijkant van het Pantheon, juist voor de kerk S. Maria Minerva staat er een beeld van een olifant waarop een obelisk is geplaatst. Het monument was aan restauratie toe, we zetten ons even neer en kijken toe. Eén der Italiaanse schonen toverde een glimlach op haar gelaat, ze was juist bezig de slurf van de olifant proper te maken, welke slurf mag u zelf invullen. De buitenzijde (in Renaissancestijl) van de Maria Minerva kerk (zij wordt beschouwd als de enige Gotische kerk in Rome) staat in schril contrast met het interieur. Het doet eerder aan een enorme hal denken waarvan het wondermooie blauwe plafond versierd is met sterren en bladgoud. Meerdere pausen liggen hier begraven. Volgens Marijntje is een bezoekje aan het Piazza Navona een “must”. Allen daarheen. We slenteren langs kleine pittoreske straatjes en blijven regelmatig even stilstaan bij majestueuze gebouwen tot we aan het plein komen. En weet je wat hier zoal staat? Niet één, twee maar drie fonteinen. De voornaamste is de vierstromenfontein, vier figuren symboliseren de vier grote wereldstromen, Nijl, Ganges, de Donau en de Rio de la Plata, in het midden staat een Egyptische obelisk. Vroeger liet men het plein onder water lopen om er waterspelen te houden. Nu zijn er kleurrijke terrasjes en mimespelers, goochelaars, muzikanten, portrettekenaars. Van Marijntje krijgen we deskundige uitleg over de omringende gebouwen en de andere twee fonteinen. Ze heeft in elk geval gelijk, dit levendig plein is zeker een bezoekje waard. Op onze terugtocht lassen we op mijn vraag een plaspauze in want ik kan het niet meer inhouden (en dan heb ik het niet over plassen). Hopelijk heeft de volgende klant een neusknijper bij of minstens het telefoonnummer van een reanimatieteam. Gelukkig kan ik rekenen op het begrip van mijn medereizigers waarvoor mijn dank, ze besluiten om het avondmaal te nuttigen in het hotel, zodat ik mijn bed kan opzoeken. Mijn avondmaal bestaat uit enkele pillen imodium en pijnstillers die ik cadeau krijg van Oswald, want ik voel me koortsig. Hopelijk gaat het morgen wat beter. Guy (30-09-2011)
N E U R O - B I B - I N F O Marie-Pierre RETHY : 04.72.11.80.266 : 04.72.68.12.75 COLLOQUES.CONFERENCES.… REUNIONS.CONGRES…….COLLOQUES.CONFE • Lundi 4 juin 2007, mardi 5 juin 2007 , au Novotel Orléans La Source, 2 rue Honoré-de- Balzac, 45071 Orléans, les 34ème Journées d’étude de l’AFIINC (Association Française desInfirmières et Infirmiers de Neurologie et de Neuro
Procuradoria Geral do Município de Belo Horizonte. INFORMATIVO N°.002 REFERENTE ÀS DECISÕES DO STF E STJ. MARÇO/ABRIL 2009. Este Informativo é elaborado a partir dos informativos do STF e STJ. Contém resumos não-oficiais com objetivo de informar de maneira atualizada, os entendimentos proferidos pelo Poder Judiciário em assuntos relevantes à defesa do Município